Öllüklerle sarılmış ,dırıl bezle kundaklanmışım

ÇOCUKLUĞUM
Galada ki evde gözümü dünyaya açmışım
Önce her çocuk bende figan feryat ağlamışım
Sonra Galadan aşağı bakarak afallamışım
Öllüklerle sarılmış dırıl bezle kundaklanmışım

Ağlamışım nedenini anlatamadan anama
Benden büyük ablalarım ara sıra uğramışlar yanıma
Kimisi ninni söylemiş kimisi almış beni kucağına
Bazen de sinirlenmişler hafiften bir fiske vurmuşlar yanağıma

Masallar ninniler bazen de korkutmak için ecinniler
Birkaç portakal getirmiş göz aydınına gelen Telinliler
Her gelen hediyesini baş ucuma koydu birer birer
Soyup birer dilim paylaşınca gariblerim ne sevindiler

Ellengaç yada tahta beşiklerde sallanmışım
Çok yaramaz olduğum için sıkça da azarlanmışım
Daha o zaman bencillik edip ne varsa benim sanmışım
Ama sonunda bir dülbent ucundaki pekmez sormuğuna aldanmışım

Yürümeye geçmişim daha emeklemeden
Şarkılar mırıldanmışım anne baba demeden
Ne bulduysam yemişim büyüklerim görmeden
Annem kızmış söylenmiş hoş görmüş Ümmügüssü ebem

Baharda göç olurmuş bahçeye yaylalara
Konurmuş yorgan yatak kıl harar yaygılara
Beni de anam taşırmış giderken tarlalara
Sarıp sarmalarmış yem olmayayım diye kargalara

Son İşlediğim ''İlk Günah''bir incir yaprağına
koca bir evren bağışladık
çevir yüzünü tanrım
utanıyorum

ne sende
kovacak cennet kaldı
ne bize
yanmadık cehennem

son işlediğim
''ilk günah''
elma renkli ısırıklardı

dün gece
genç bir kızın göğsünde
mor bir cinayet gibi kaldı

çevir yüzünü tanrım
giyiniyorum